آییننامه ایمنی تأسیسات الکتریکی کارگاهها
راهنمای جامع برای ایمنی و حفاظت در محیط کار
اگر به دنبال راهاندازی یک کارگاه ایمن هستید، آییننامه ایمنی تأسیسات الکتریکی کارگاهها بهترین راهنما است. این مقررات که در ۲۸ اسفند ۱۳۹۸ بهروزرسانی شده، بر اساس آییننامههای حفاظت فنی و بهداشت کار تدوین شده و هدفش پیشگیری از حوادث، حفاظت از کارگران و تجهیزات است. در این صفحه، محتوای کامل آن به زبانی ساده و جذاب بازنویسی شده تا حتی افراد غیرمتخصص هم به راحتی بفهمند. هیچ بخشی حذف نشده، اما متنها کوتاهتر و خواناتر شدهاند. برای سادگی، فصلها در بخشهای آکوردئون (کشویی) قرار گرفتهاند.
این آییننامه برای همه کارگاههای مشمول ماده ۸۵ قانون کار الزامی است. همچنین، بر اساس ماده ۸۷ قانون کار (مصوب ۱۳۶۹)، قبل از ساخت یا توسعه کارگاه، نقشهها و برنامهها باید برای تأیید به وزارت کار ارسال شود. وزارتخانه ظرف یک ماه نظر میدهد و بهرهبرداری بدون رعایت ایمنی ممنوع است.
کلمات کلیدی: آییننامه ایمنی تأسیسات الکتریکی، حفاظت فنی، بهداشت کار، پیشگیری از حوادث کارگاهی، سیستم اتصال به زمین.
هدف و دامنه شمول
هدف این آییننامه، بهروزرسانی مقررات برای تطبیق با فناوریهای جدید، ایمنسازی محیط کار، حفاظت از نیروی انسانی و منابع، و جلوگیری از حوادث است. رعایت آن در همه کارگاههای قانون کار اجباری است. برای ساخت کارگاه جدید یا توسعه، نقشهها باید به وزارت کار ارسال شود تا ایمنی تأیید گردد – بهرهبرداری بدون این تأیید ممنوع است.
فصل اول: تعاریف و اصطلاحات کلیدی
در این فصل، اصطلاحات کلیدی برای فهم بهتر آییننامه تعریف شدهاند:
- اضافه جریان: جریانی بیش از حد مجاز تجهیزات یا هادیها، ناشی از اضافهبار، اتصال کوتاه یا مشکل اتصال به زمین.
- باتری: سیستمی که انرژی الکتریکی را بهصورت شیمیایی ذخیره کرده و بازمیگرداند.
- برقدار: وسیلهای که به منبع ولتاژ متصل است.
- بیبرق: وسیلهای بدون اتصال به منبع ولتاژ و بدون بار الکتریکی.
- تابلو برق: جعبهای شامل ورودیها، خروجیها، کلیدها و محافظهای خودکار برای کنترل روشنایی یا مدارها.
- تأسیسات الکتریکی: مجموعه تجهیزات الکتریکی مرتبط برای یک هدف خاص.
- تجهیزات الکتریکی: شامل مدارها، دستگاهها، مصرفکنندهها و وسایل مرتبط.
- تجهیزات سرویسدهی: قطعکنندهها، کلیدها و فیوزهایی برای کنترل و قطع تغذیه اصلی.
- زمین: اتصال عمدی یا تصادفی مدار یا تجهیزات به زمین یا بدنه هادی جایگزین.
- زمین مؤثر: اتصال به زمین با امپدانس پایین برای جلوگیری از ولتاژ خطرناک.
- سپر (شیلد): لایه فلزی روی کابل برای محافظت در برابر میدانهای الکتریکی.
- سیستم سیمکشی: شامل سیمها، کابلها، شینها و نگهدارندههایی مثل لولهها و داکتها.
- قسمتهای برقدار: بخشهای هادی جریان بدون عایق مناسب، مانند سیمها و ترمینالها.
- قطعکننده مدار: وسیلهای برای قطع دستی یا خودکار مدار در صورت جریان اضافی.
- قوس الکتریکی: تخلیه الکتریکی بین دو هادی با تولید گرما و نور.
- کلید محافظ جان (RCD): وسیلهای که در صورت تفاوت جریان، مدار را قطع میکند.
- ورودی اصلی برق: نقطه تحویل انرژی الکتریکی به کارگاه.
- وسایل قطع: ابزارهایی برای جداکردن هادیها از منبع تغذیه.
- وسیله فرمان الکتریکی: ابزاری برای کنترل عملکرد دستگاهها.
- ولتاژ فشار قوی: ولتاژ بالای ۱۰۰۰ ولت.
فصل دوم: مقررات عمومی ایمنی
این فصل قوانین کلی برای ایمنی تأسیسات الکتریکی را پوشش میدهد:
- ماده ۱: نصب، تنظیم، آزمایش، نگهداری و تعمیر تجهیزات فقط توسط افراد ماهر و متخصص.
- ماده ۲: تجهیزات الکتریکی باید با استانداردهای معتبر الکتریکی مطابقت داشته باشند.
- ماده ۳: تجهیزات باید متناسب با کاربرد خاص انتخاب شوند.
- ماده ۴: شبکه توزیع برق باید از اتصال کوتاه یا جریان اضافی جلوگیری کند.
- ماده ۵: قبل از استفاده، عایقبندی قسمتهای برقدار بررسی شود.
- ماده ۶: تجهیزات باید با شرایط جوی و محیطی (مثل رطوبت یا گرما) سازگار باشند.
- ماده ۷: تجهیزات باید از خطرات قوس الکتریکی ایمن شوند.
- ماده ۸: نصب، راهاندازی و نگهداری باید طبق دستورالعمل سازنده باشد.
- ماده ۹: وسایل قطع جریان باید با ولتاژ و جریان نامی مدار هماهنگ باشند.
- ماده ۱۰: تجهیزات نباید در معرض مواد شیمیایی، رطوبت یا مواد قابل اشتعال قرار گیرند، مگر اینکه برای این شرایط طراحی شده باشند.
- ماده ۱۱: در عملیات ساختمانی، تجهیزات از آسیبهای فیزیکی و جوی محافظت شوند.
- ماده ۱۲: تجهیزات (سیمها، شینها، عایقها) باید سالم و عاری از آلودگی مثل رنگ یا گردوغبار باشند.
- ماده ۱۳: وسایلی که جرقه، قوس یا فلز مذاب تولید میکنند، باید محصور شده و از مواد قابل اشتعال دور باشند.
- ماده ۱۴: در محلهای برقدار، علایم ممنوعیت ورود غیرمجاز نصب شود.
- ماده ۱۵: تابلوهای برق و جعبههای تقسیم باید علایم هشدار مناسب داشته باشند.
- ماده ۱۶: قسمتهای برقدار فشار قوی باید حفاظ فلزی متصل به زمین داشته باشند.
- ماده ۱۷: ورودی برق کارگاه باید وسیلهای برای قطع کامل تغذیه داشته باشد.
- ماده ۱۸: مواد قابل اشتعال نباید نزدیک فیوزها یا قطعکنندهها باشند.
- ماده ۱۹: تابلوها و جعبهها باید از نفوذ آب محافظت شوند.
- ماده ۲۰: موتورهای الکتریکی باید در برابر گرمای ناشی از اضافهبار یا مشکلات راهاندازی محافظت شوند.
- ماده ۲۱: در نزدیکی قسمتهای برقدار یا کنترلکنندهها، کفپوش عایق نصب شود.
- ماده ۲۲: کارفرما باید سالانه تأییدیه عملکرد سیستم اتصال به زمین از وزارت کار بگیرد.
فصل سوم: مقررات سیمکشی
دسترسی و نصب ایمن
- ماده ۲۳: کانالهای تأسیسات برق باید بهراحتی قابل دسترس باشند.
- ماده ۲۴: کابلها باید طوری نصب شوند که مسیرشان قابل ردیابی باشد.
- ماده ۲۵: درپوشهای کانالهای زیرزمینی باید ثابت و بدون لغزش باشند.
- ماده ۲۶: درپوشها باید تحمل وزن افراد و وسایل نقلیه را داشته باشند.
- ماده ۲۷: کانالها باید تهویه، نور، دما و رطوبت مناسب داشته باشند.
- ماده ۲۸: دیوارها و کف کانالها باید از نفوذ آب جلوگیری کنند.
- ماده ۲۹: بدنه کانالها باید مقاوم در برابر فشارهای جانبی باشد.
- ماده ۳۰: کابلها در کانالهای آدمرو باید طبق اصول ایمنی نصب شوند.
ایمنی کار در کانالها
- ماده ۳۱: کارگران نباید بهتنهایی در کانالهای برق کار کنند.
- ماده ۳۲: ورود به کانالها بدون اجازه مسئول برق ممنوع است.
استانداردهای سیمکشی
- ماده ۳۳: اتصال سیمها به ترمینالها باید مطمئن و عایقبندی شده باشد.
- ماده ۳۴: کلیدها باید در جایی نصب شوند که خطر تماس با قسمتهای برقدار یا متحرک نباشد.
- ماده ۳۵: رنگبندی استاندارد: فاز (قرمز، مشکی یا قهوهای)، نول (آبی)، ارت (زرد-سبز).
- ماده ۳۶: نوع، رنگ و مقطع کابلها باید قابل تشخیص و متناسب باشد.
- ماده ۳۷: سیستم اتصال به زمین نباید برای مقاصد دیگر استفاده شود.
- ماده ۳۸: استفاده از سیم ارت بهجای نول یا بالعکس ممنوع است.
- ماده ۳۹: قطعکنندههای دستگیرهای باید عمودی نصب شوند و در حالت ON، دستگیره بالا باشد.
- ماده ۵۲: در کلیدهای چاقویی، جریان ورودی به پایه ثابت و خروجی به تیغه متحرک وصل شود.
- ماده ۵۳: کلیدهای چاقویی باید عمودی نصب شوند و پایه متحرک در پایین باشد.
حفاظت و ایمنی
- ماده ۴۰: بدنه فلزی تجهیزات باید به زمین متصل شود.
- ماده ۴۱: شیلد فلزی کابلها باید به زمین متصل شود.
- ماده ۴۲: کابلها نباید از کانالهای تهویه یا قابل اشتعال عبور کنند.
- ماده ۴۳: سیمکشی موقت فقط برای ساخت، تعمیر یا تخریب مجاز است و باید جمع شود.
- ماده ۴۴: سیمکشی موقت باید در ارتفاع مناسب یا با روش ایمن نصب شود.
- ماده ۴۵: در مدارهای فشار ضعیف، حداقل ۳ متر ارتفاع داشته باشد.
- ماده ۴۶: کابلها باید محکم شوند تا آویزان نشوند.
- ماده ۴۷: چراغهای موقت باید در برابر ضربه و تماس محافظت شوند.
- ماده ۴۸: پریزهای موقت باید به سیستم اتصال به زمین متصل باشند.
- ماده ۴۹: تابلوهای برق باید قفلدار، متصل به زمین و دارای کفپوش عایق باشند.
- ماده ۵۰: تابلوهای بزرگ باید درهای متعدد برای دسترسی ایمن داشته باشند.
- ماده ۵۱: از کلمپ لاستیکی برای جلوگیری از ساییدگی کابلها استفاده شود.
- ماده ۵۴: سیمهای رابط فقط برای استفاده موقت مجازند.
- ماده ۵۵: سیمهای رابط نباید در معرض ساییدگی یا ضربه قرار گیرند.
- ماده ۵۶: سیمهای رابط نباید با لبههای در یا پنجره تماس داشته باشند.
- ماده ۵۷: سیمهای رابط باید یکتکه باشند.
- ماده ۵۸: سیمهای رابط باید با دوشاخه یا سهشاخه ایمن وصل شوند.
- ماده ۵۹: لامپها باید پایینتر از هادیهای برقدار نصب شوند یا فاصله ایمن داشته باشند.
- ماده ۶۰: برای وسایل سیار، پریزهای ثابت و ایمن در نقاط مناسب تعبیه شود.
تصویر: بخشی از مایندمپ ایمنی تابلو برق (کلیک کنید)
فصل چهارم: ایمنی تجهیزات الکتریکی
نصب و تهویه
- ماده ۶۱: تجهیزات باید طوری نصب شوند که جریان هوا برای خنکسازی آزاد باشد.
- ماده ۶۲: اطراف تجهیزات باید فضای کافی برای جابهجایی هوا وجود داشته باشد.
- ماده ۶۳: تجهیزات سیار باید دستههای عایق داشته باشند.
مشخصات و برچسبگذاری
- ماده ۶۴: تجهیزات باید پلاک مشخصات خوانا (نام سازنده، ولتاژ، جریان) داشته باشند.
- ماده ۶۵: قطعکنندهها باید پلاک مشخص کنند که به کدام دستگاه مربوطند.
حفاظت و ایمنی
- ماده ۶۶: قراردادن اشیاء یا استراحت نزدیک تابلوها و پستهای برق ممنوع است.
- ماده ۶۷: تجهیزات در معرض خطر باید با حصار مقاوم محافظت شوند.
- ماده ۶۸: فاصله مناسب بین محل استراحت افراد و تجهیزات برق رعایت شود.
- ماده ۶۹: قسمتهای برقدار باید در تابلو، محفظه قفلدار یا با دیوارهای دائمی محافظت شوند.
- ماده ۷۰: اطراف تجهیزات باید فضای کافی برای تعمیر و نگهداری ایمن باشد.
- ماده ۷۱: حداقل یک درب به سمت بیرون برای دسترسی ایمن تعبیه شود.
- ماده ۷۲: فضای اطراف تابلوها و تجهیزات باید روشنایی مناسب داشته باشد.
- ماده ۷۳: روشنایی اتاقهای تجهیزات باید دستی کنترل شود.
- ماده ۷۴: منافذ ترانسفورماتورها باید از ورود اشیاء به قسمتهای برقدار جلوگیری کنند.
تجهیزات فشار قوی
- ماده ۷۵: ورودیهای تجهیزات فشار قوی باید قفلدار و تحت کنترل مسئول برق باشند.
- ماده ۷۶: فضای اطراف تجهیزات فشار قوی باید از قوس الکتریکی ایمن باشد.
- ماده ۷۷: ورودیها باید برای عبور و مرور ایمن طراحی شوند.
- ماده ۷۸: سیستم روشنایی باید از خطر تماس با قسمتهای برقدار جلوگیری کند.
قطعکنندهها و کلیدهای محافظ
- ماده ۷۹: قطعکنندهها باید وضعیت روشن یا خاموش واضحی داشته باشند.
- ماده ۸۰: همه تجهیزات باید به وسایل قطع جریان اضافی مجهز باشند.
- ماده ۸۱: وسایل قطع باید متناسب با مدار باشند.
- ماده ۸۲: هر قطعکننده فقط مدار خود را قطع کند.
- ماده ۸۳: قطعکنندهها باید در دسترس و دور از آسیب فیزیکی باشند.
- ماده ۸۴: کلید محافظ جان نباید جایگزین سیستم ارت شود، فقط حفاظت مضاعف است.
- ماده ۸۵: کلیدهای RCD باید متناسب با نوع حفاظت نصب شوند.
- ماده ۸۶: RCD باید قبل و بعد از نصب، مرتب آزمایش شوند.
- ماده ۸۷: همه تجهیزات سیار باید به RCD مناسب مجهز باشند.
- ماده ۸۸: سیم RCD سیار باید کوتاه و بدون سیم اضافی باشد.
- ماده ۸۹: در محیطهای مرطوب، RCD بهعنوان حفاظت مضاعف الزامی است.
- ماده ۹۰: وسایل فرمان دستی باید در دسترس و بدون خطر تماس با قسمتهای برقدار باشند.
- ماده ۹۱: وسایل فرمان دستی باید سرپosh برای جلوگیری از قطع و وصل تصادفی داشته باشند.
- ماده ۹۲: قطعکننده موتور باید در دید و فاصله مناسب از کاربر باشد.
- ماده ۹۳: قطعکننده باید همه سیمهای تغذیه موتور را قطع کند.
- ماده ۹۴: قطعکننده نباید سیم ارت را قطع کند.
- ماده ۹۵: هر موتور باید قطعکننده جداگانه داشته باشد، مگر در موارد خاص.
فصل پنجم: سایر مقررات ایمنی
هشدارها و روشنایی
- ماده ۹۶: در مسیر برق فشار قوی، علایم «برق فشار قوی» نصب شود.
- ماده ۹۷: ولتاژ چراغهای دستی نباید بیش از ۵۰ ولت باشد، مگر با RCD مناسب.
- ماده ۹۸: سرپیچ لامپها باید از تماس با قسمتهای برقدار جلوگیری کند.
- ماده ۹۹: لامپهای سیار فقط در صورت نبود روشنایی ثابت مجازند.
- ماده ۱۰۰: لامپهای سیار باید دستگیره عایق داشته باشند.
- ماده ۱۰۱: لامپهای سیار در محیط مرطوب باید ضدآب باشند.
ترانسفورماتورها
- ماده ۱۰۲: ترانسفورماتورهای روغنی باید در مکان مسقف و ایمن قرار گیرند.
- ماده ۱۰۳: اتاقها باید قفلدار و از دسترس افراد متفرقه دور باشند.
- ماده ۱۰۴: اتاق ترانسفورماتورها باید تهویه مناسب داشته باشند.
- ماده ۱۰۵: عبور لولههای متفرقه یا قراردادن وسایل اضافی در اتاق ممنوع است.
باتریها
- ماده ۱۰۶: شارژ و نگهداری باتری فقط در مکان با تهویه مناسب.
- ماده ۱۰۷: علایم ممنوعیت سیگار و آتش تا شعاع ۸ متری نصب شود.
- ماده ۱۰۸: باتریها باید از نشت گاز یا الکترولیت محافظت شوند.
- ماده ۱۰۹: قفسههای باتری باید محکم و مقاوم در برابر الکترولیت باشند.
- ماده ۱۱۰: در صورت مشاهده اسید یا خوردگی، باید سریعاً رفع شود.
- ماده ۱۱۱: تجهیزات شستشوی سریع چشم و بدن در نزدیکی محل شارژ باتری فراهم شود.
الکتریسیته ساکن
- ماده ۱۱۲: رطوبت نسبی باید بالای ۵۰٪ باشد و بدنه فلزی دستگاهها به زمین متصل شود.
- ماده ۱۱۳: محلهای تجمع بار ساکن باید به زمین متصل شوند.
- ماده ۱۱۴: مخزن و تانکر در انتقال مایعات باید به زمین متصل شوند.
- ماده ۱۱۵: در انتقال گردوغبار، بارهای ساکن باید شناسایی و به زمین متصل شوند.
- ماده ۱۱۶: در رنگپاشی، پیستوله و وسایل باید به زمین متصل شوند.
محیطهای قابل اشتعال
- ماده ۱۱۷: روشنایی باید از خارج یا با چراغهای ضد انفجار تأمین شود.
- ماده ۱۱۸: کلیدها و کنترلکنندهها باید خارج از محدوده خطر باشند.
- ماده ۱۱۹: وسایل سیار در محیطهای انفجاری باید ضد انفجار باشند.
جمعبندی
این آییننامه با ۵ فصل و ۱۱۹ ماده، بر اساس مواد ۸۵ و ۹۱ قانون کار در سال ۱۳۹۸ توسط شورای عالی حفاظت فنی تدوین و توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تصویب شد. هدف آن ایمنسازی کارگاهها، پیشگیری از حوادث و حفاظت از نیروی انسانی است.
سوالات متداول
آیا رعایت این آییننامه برای همه کارگاهها اجباری است؟
بله این آییننامه برای همه کارگاههای مشمول قانون کار الزامی است. عدم رعایت میتواند منجر به ممنوعیت بهرهبرداری یا جریمه شود.
سیستم اتصال به زمین چیست و چرا مهم است؟
اتصال به زمین برای هدایت جریانهای ناخواسته به زمین و جلوگیری از برقگرفتگی یا آسیب تجهیزات طراحی شده است. باید سالانه بررسی و تأیید شود.
کلید (RCD) چه کاربردی دارد؟
کلید RCD در صورت تفاوت جریان بین فاز و نول، مدار را قطع میکند تا از برقگرفتگی جلوگیری کند. در محیطهای مرطوب و برای تجهیزات سیار الزامی است .
چه کسانی میتوانند تأسیسات الکتریکی را نصب یا تعمیر کنند؟
فقط افراد ماهر و متخصص مجاز به نصب، تنظیم، آزمایش، نگهداری و تعمیر تجهیزات الکتریکی هستند.
چگونه از ایمنی در محیطهای قابل اشتعال اطمینان حاصل کنیم؟
در محیطهای قابل اشتعال، باید از چراغهای ضد انفجار و تجهیزات مخصوص استفاده شود. کلیدها و کنترلکنندهها باید خارج از محدوده خطر نصب شوند.
با مایندمپهای HSEVIP، یادگیری را با بهترین کیفیت و کمترین زمان ممکن تجربه کنید.
تصویر: بخشی از مایندمپ ایمنی تابلو برق (کلیک کنید)