آییننامه ایمنی جایگاههای عرضه سوخت
راهنمای ساده، ایمن و کاربردی برای ایمنی در پمپبنزینها، جایگاههای CNG و سوخترسانی دریایی
سلام! اگر به دنبال ایمنی در جایگاههای سوخت مثل پمپبنزین، CNG یا سوخترسانی دریایی هستید، این راهنما براتون عالیه. آییننامه ایمنی جایگاههای عرضه سوخت (مصوب ۰۲ فروردین ۱۳۹۹) مجموعهای از قوانین حفاظت فنی و بهداشت کاره که هدفش جلوگیری از حوادث و ایجاد محیط کاری ایمنه. ما این متن طولانی رو به زبانی ساده، کوتاه و جذاب بازنویسی کردیم – بدون حذف هیچ نکتهای! حالا همه، حتی افراد عادی، میتونن راحت بخونن و بفهمن.
این آییننامه برای همه جایگاههای عرضه سوخت (بنزین، گازوئیل، CNG و گاز مایع) که مشمول قانون کار ایران هستن، اجباریه. فصلها رو بیشتر تفکیک کردیم و موارد مرتبط رو زیر هر بخش آوردیم تا خوانایی بیشتر بشه.
کلمات کلیدی: آییننامه ایمنی جایگاه سوخت، پمپ بنزین، CNG، گاز مایع، بهداشت کار، حفاظت فنی.
هدف و دامنه شمول
هدف اصلی: ایمنسازی محیط کار در جایگاههای عرضه سوخت و جلوگیری از حوادث ناشی از نشت، آتشسوزی یا انفجار. این مقررات بر اساس ماده ۸۵ قانون کار ایران تدوین شده و برای همه جایگاههای مشمول الزامیه.
فصل اول: تعاریف کلیدی (اصطلاحات پایهای)
اینجا اصطلاحات مهم رو ساده توضیح دادیم تا همه بتونن بفهمن:
- جایگاه عرضه سوخت: محلی برای توزیع سوخت مثل بنزین، گازوئیل، CNG یا گاز مایع.
- جایگاه ساحلی/دریایی: جایگاه کنار ساحل یا شناور برای سوخترسانی به قایقها و کشتیها.
- مرجع صدور مجوز: شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی ایران که مجوز جایگاهها رو صادر میکنه.
- مالک جایگاه: شخص یا شرکتی که سرمایهگذاری کرده و صاحب جایگاهه.
- بهرهبردار: کسی که مسئول عملیات، ایمنی و توزیع سوخت در جایگاست.
- کارگر مجرب: کارگری که آموزش دیده و تجربه کافی برای کار ایمن داره.
- کارگر مجاز: کارگر مجرب با مجوز معتبر برای کارهای خاص.
- گاز طبیعی: مخلوطی از گازها، عمدتاً متان، که بهعنوان سوخت استفاده میشه.
- CNG: گاز طبیعی فشردهشده برای سوخت خودروها.
- سوخت مایع: بنزین یا گازوئیل برای وسایل نقلیه.
- تامینکننده تجهیزات: شرکت معتبر که تجهیزات جایگاه رو طراحی و ارائه میکنه.
- شرکت تعمیر و نگهداشت: شرکت مجاز برای تعمیر و نگهداری تجهیزات جایگاه.
- کمپرسور: دستگاهی که گاز طبیعی رو فشرده میکنه.
- دیسپنسر: دستگاه توزیع سوخت که حجم و قیمت رو نشون میده.
- ظرف مخصوص سوخت: ظرف ۲۰ لیتری با در ایمن برای حمل سوخت.
- وسیله جداشونده: کوپلینگ خودکار که در مواقع اضطراری جریان رو قطع میکنه.
- کانوپی: سقف مقاوم برای حفاظت از تجهیزات.
- شیر قطع اضطراری: شیر برای قطع سریع جریان سوخت در مواقع خطر.
- سامانههای آشکارساز: حسگرهایی برای تشخیص نشت گاز، دود یا آتش.
- مخزن ذخیره میانی: مخزن تحت فشار برای ذخیره CNG.
- فشار ترکیدگی: فشاری که باعث تخریب مخزن میشه.
- سیلندر: مخزن تحت فشار برای CNG یا گاز مایع.
- شیلنگ توزیعکننده: لوله انعطافپذیر برای انتقال سوخت به خودرو.
- شیلنگ تخلیه: لوله برای انتقال سوخت از تانکر به مخازن جایگاه.
- تیوب تریلر: مخازن سیار روی کامیون برای حمل سوخت.
- کانال تاسیسات: مسیر عبور لولهها و کابلهای جایگاه.
- منطقه خطر: جایی که گازهای قابل انفجار وجود داره.
- منطقه بیخطر: جایی که خطر گاز انفجاری خیلی کمه.
- ناحیه صفر: جایی که همیشه گاز قابل انفجار وجود داره.
- ناحیه یک: جایی که گاهی گاز قابل انفجار هست.
- ناحیه دو: جایی که بهندرت گاز قابل انفجار وجود داره.
- پناهگاه: اتاقک مقاوم برای حفاظت از مخازن سوخت.
- مخازن دفنی: مخازن زیرزمینی که با ماسه پر شدن.
فصل دوم: مقررات عمومی - کلیات
این بخش اصول اولیه ایمنی رو توضیح میده:
- مسئولیت ایمنی: کارفرما باید قوانین ایمنی رو رعایت کنه و مسئول هرگونه خسارته. (ماده ۳)
- مجوز وزارت نفت: شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی مجوز ساخت و بهرهبرداری رو صادر میکنه. (ماده ۴)
- ایمنی چندمنظوره: هر نوع سوخت (بنزین، CNG و...) باید استانداردهای ایمنی خاص خودش رو داشته باشه. (ماده ۵)
- مسئول ایمنی: استخدام یه مسئول ایمنی با صلاحیت الزامیه. (ماده ۶)
- تعمیرات ایمن: تعمیرات باید با مجوز و توسط شرکت معتبر انجام بشه. (ماده ۷)
- دسترسی ایمن: تجهیزات باید طوری نصب بشن که کارگر بتونه ایمن بهشون دسترسی داشته باشه. (ماده ۸)
- ورود به مخازن: فقط با مجوز کارفرما و تجهیزات حفاظتی مثل ماسک و لباس ایمنی. (ماده ۹)
- مدیریت ریسک: ارزیابی ریسک باید مرتب انجام و گزارشهاش نگه داشته بشه. (ماده ۱۰)
- فواصل استاندارد: فاصلههای ایمن در طراحی جایگاه باید رعایت بشه. (ماده ۱۱)
- قوانین جانبی: ساختمانهای جانبی جایگاه باید استانداردهای بهداشتی رو رعایت کنن. (ماده ۱۲)
فصل دوم: مقررات عمومی - ایمنی محیط
اینجا درباره ایمنی محیط جایگاه صحبت میکنیم:
- تفکیک مسیر: مسیر رفتوآمد کارگران باید از مسیر تانکرها جدا باشه. (ماده ۱۳)
- خروج اضطراری: باید خروجیهای اضطراری مشخص و در دسترس باشن. (ماده ۱۴)
- تجهیزات ضد انفجار: در مناطق خطرناک، تجهیزات باید ضد انفجار باشن. (ماده ۱۵)
- ممنوعیت آتش: سیگار کشیدن و استفاده از شعله باز ممنوعه. (ماده ۱۶)
- حفاظ غیرقابل اشتعال: حصارهایی برای جلوگیری از ورود غیرمجاز نصب بشه. (ماده ۱۷)
- حفاظ تجهیزات: تجهیزات در معرض برخورد باید با حفاظ مقاوم ایمن بشن. (ماده ۱۸)
- سلامت تجهیزات: همه تجهیزات باید بدون نشتی و سالم باشن. (ماده ۱۹)
- نازل سالم: نازلهای سوختگیری باید مجهز به سیستم قطع خودکار در صورت نشتی یا جدا شدن باشن. (ماده ۲۰)
- کف جایگاه: کف باید شیبدار برای تخلیه آب، غیرلغزنده و قابل شستشو باشه. (ماده ۲۱)
- دسترسی به مخازن: باید جایگاه کار ایمن برای دسترسی به مخازن وجود داشته باشه. (ماده ۲۲)
فصل دوم: مقررات عمومی - طراحی و تجهیزات
این بخش درباره طراحی ایمن و استانداردهای تجهیزاته:
- درچه مخازن: درپوش مخازن باید بالاتر از زمین و متصل به سیستم زمین باشه. (ماده ۲۳)
- سطحسنج: مخازن باید مجهز به سطحسنج و دماسنج برای کنترل وضعیت باشن. (ماده ۲۴)
- جمعآوری گاز: سیستم جمعآوری بخارات گازی باید در مخازن نصب بشه. (ماده ۲۵)
- اتصالات آببند: درهای منهول باید آببند یا گازبند باشن تا نشتی نداشته باشن. (ماده ۲۶)
- کف تراز: کف محل تخلیه و سوختگیری باید از بتن مقاوم و صاف باشه. (ماده ۲۷)
- نوار هشدار: نوار هشدار باید ۱۵ سانتیمتر زیر زمین، دقیقاً بالای خط لوله در کل مسیر قرار بگیره تا موقع حفاری هشدار بده. (ماده ۲۸)
- کانال تاسیسات: کانالهای لوله و کابل باید بدون اشیای تیز و با ماسه پر شده باشن. (ماده ۲۹)
- تردد محدود: داخل جایگاه فقط برای سوختگیری اجازه تردد داره. (ماده ۳۰)
- لوله تهویه: لولههای تهویه باید گاز رو به بالا هدایت کنن و از تجمع جلوگیری بشه. (ماده ۳۱)
- فضای بازرسی: اطراف مخازن باید حداقل ۶۰ سانتیمتر فضای خالی برای بازرسی باشه. (ماده ۳۲)
فصل دوم: مقررات عمومی - مخازن و تعمیرات
ایمنی مخازن و نکات مربوط به تعمیرات:
- مخازن دفنی: مخازن زیرزمینی باید در محفظهای با اتصالات آببند و سیستم جمعآوری سرریز باشن. (ماده ۳۳)
- حفاظت لولهکشی: لولهها باید در برابر ضربه، لرزش، انبساط، انقباض، نشتی و صدمات شیمیایی مقاوم باشن. لوله تخلیه بخارات باید حداقل ۳.۶ متر از زمین فاصله داشته باشه و اگر به سایهبان وصله، ۱.۵ متر بالاتر از سایهبان باشه (رعایت قوانین محیط زیست الزامیه). (ماده ۳۴)
- کف غیرقابل اشتعال: کف محل سوختگیری باید از جنس غیرقابل اشتعال باشه. (ماده ۳۵)
- تشخیص گاز: سیستم تشخیص نشت گاز با هشدار صوتی و تصویری باید نصب بشه. (ماده ۳۶)
- حصار مخازن: مخازن روزمینی باید حصار ۱.۸ متری داشته باشن. (ماده ۳۷)
- جابجایی مخازن: مخازن فقط بعد از تخلیه کامل و ایمنسازی جابجا بشن. (ماده ۳۸)
- بازرسی تجهیزات: دیسپنسرها و محوطه تخلیه باید مرتب بازرسی بشن. (ماده ۳۹)
- تعمیرات موردی: تعمیرات باید با قطع برق و شیر اضطراری انجام بشه. (ماده ۴۰)
- تخلیه سوخت: تخلیه سوخت فقط با حضور راننده و در محوطه مخصوص انجام بشه. (ماده ۴۱)
- ظروف استاندارد: حمل سوخت فقط با ظروف مخصوص ۲۰ لیتری مجاز. (ماده ۴۲)
فصل دوم: مقررات عمومی - امکانات و ایمنی
امکانات رفاهی و نکات ایمنی اضافی:
- ممنوعیت اسکان: زندگی کردن بالای جایگاه سوخت ممنوعه. (ماده ۴۳)
- مخازن روزمینی: مخازن باید حداقل ۱۵ سانتیمتر از زمین فاصله داشته باشن. (ماده ۴۴)
- اتاق کارگران: باید اتاقی با سیستم سرمایش و گرمایش برای استراحت کارگران باشه. (ماده ۴۵)
- مدیریت ریسک: کارگران باید آموزش ببینن و تجهیزات حفاظتی داشته باشن. (ماده ۴۶)
- آموزش ایمنی: آموزش ایمنی برای کارگران در بدو استخدام و حین کار الزامیه. (ماده ۴۷)
- دستورالعمل اضطراری: دستورالعملهای ایمنی باید در نقاط قابل دید نصب بشن. (ماده ۴۸)
- آموزش بهرهبرداری: کارفرما و کارگران باید آموزش کامل بهرهبرداری ببینن. (ماده ۴۹)
فصل دوم: مقررات عمومی - برق و اطفای حریق
ایمنی الکتریکی و سیستمهای اطفای حریق:
- اتصال به زمین: همه تجهیزات برقی باید به سیستم زمین متصل باشن. (ماده ۵۰)
- تجهیزات ضد انفجار: در مناطق خطرناک، تجهیزات برقی باید ضد انفجار باشن. (ماده ۵۱)
- تابلوهای برق: تابلوهای برق باید مجهز به آمپرمتر و ولتمتر باشن. (ماده ۵۲)
- قطع خودکار گاز: در صورت قطعی برق، جریان گاز باید خودکار قطع بشه. (ماده ۵۳)
- کلیدهای اضطراری: کلیدهای قطع اضطراری باید در نقاط مختلف نصب بشن. (ماده ۵۴)
- کلیدهای دستی: کلیدهای دستی باید نزدیک کمپرسور و دیسپنسرها باشن. (ماده ۵۶)
- کانالهای تاسیسات: کانالها باید با درپوش بتن و بدون تجمع گاز باشن. (ماده ۵۷)
- حفاظت برقدار: قسمتهای برقدار باید با حفاظ ایمن بشن. (ماده ۵۸)
- اتصال تیوب تریلر: تیوب تریلر باید قبل از اتصال شیلنگ به زمین متصل بشه. (ماده ۵۹)
- اطفای حریق: تجهیزات کافی برای اعلام و خاموش کردن آتش باید وجود داشته باشه. (ماده ۶۰)
- تعمیر تجهیزات اطفا: تعمیر کپسولهای آتشنشانی فقط توسط شرکتهای مجاز. (ماده ۶۱)
- دستورالعمل اطفا: دستورالعملهای اطفای حریق باید در نقاط مناسب نصب بشن. (ماده ۶۲)
- جداسازی آتش: دیوارهای مقاوم باید حداقل یک ساعت در برابر آتش مقاومت کنن. (ماده ۶۳)
فصل دوم: مقررات عمومی - تابلوهای هشداری
نصب تابلوهای ایمنی و هشدار برای کاهش خطر:
- علائم هشدار: تابلوهای هشدار برای خطرات و راههای کاهششون نصب بشن. (ماده ۶۴)
- تابلو فرار: تابلوهای راهنمای مسیر فرار اضطراری باید مشخص باشن. (ماده ۶۵)
- علائم ممنوعیت: تابلوهای ممنوعیت سیگار، تلفن همراه و موتور روشن نصب بشن. (ماده ۶۶)
- تابلو قطع اضطراری: علائم کنار کلیدهای قطع اضطراری نصب بشن. (ماده ۶۷)
- تابلو سوختگیری: روش صحیح سوختگیری باید کنار دیسپنسرها نوشته بشه. (ماده ۶۸)
فصل سوم: تجهیزات - کمپرسورها
ایمنی کمپرسورها در جایگاههای سوخت:
- حفاظ کمپرسور: اجزای متحرک کمپرسور باید با حفاظ ایمن بشن. (ماده ۶۹)
- ورود مجاز: فقط کارگران مجاز اجازه ورود به محل کمپرسور دارن. (ماده ۷۰)
- ممنوعیت استقرار: کمپرسور نباید در مناطق خطرناک نصب بشه. (ماده ۷۱)
- محفظه بدون نشت: محفظه کمپرسور باید مانع نشت و تجمع گاز بشه. (ماده ۷۲)
- اتاق مقاوم: اتاق کمپرسور باید از مواد غیرقابل اشتعال ساخته بشه. (ماده ۷۳)
- دسترسی محدود: از ورود افراد غیرمجاز به اتاق کمپرسور جلوگیری بشه. (ماده ۷۴)
- فضای کافی: اتاق کمپرسور باید راهروی یک متری و در بازشو به بیرون داشته باشه. (ماده ۷۵)
- دیوار مقاوم: دیوارهای اتاق کمپرسور باید ضد نفوذ و مقاوم در برابر آتش باشن. (ماده ۷۶)
- دسترسی خارجی: اتاق کمپرسور باید حداقل یک دیوار خارجی برای دسترسی داشته باشه. (ماده ۷۷)
- ایمنی زیرزمینی: کمپرسورهای زیرزمینی باید سیستم تخلیه انفجاری داشته باشن. (ماده ۷۸)
- تهویه مستقل: اتاق کمپرسور باید تهویه مکانیکی جداگانه داشته باشه. (ماده ۷۹)
فصل سوم: تجهیزات - شیلنگها
نکات ایمنی درباره شیلنگهای جایگاه:
- شیلنگ استاندارد: شیلنگها باید مناسب فشار و شرایط محیطی جایگاه باشن. (ماده ۸۰)
- جمعکننده شیلنگ: دیسپنسرها باید سیستم جمعکننده شیلنگ داشته باشن. (ماده ۸۱)
- رسانایی شیلنگ: شیلنگها باید همیشه به سیستم زمین متصل باشن تا از جرقه جلوگیری بشه. (ماده ۸۲)
فصل چهارم: جایگاه عرضه سوخت CNG
مقررات خاص برای جایگاههای CNG:
- نظارت رانندگان: سرنشینان خودرو باید قبل از سوختگیری پیاده بشن. (ماده ۸۳)
- بازرسی آشکارساز: حسگرهای تشخیص نشت گاز باید سالانه بازرسی و کالیبره بشن. (ماده ۸۴)
- سوختگیری مجاز: فقط کارگران مجاز میتونن سوختگیری CNG انجام بدن. (ماده ۸۵)
- جلوگیری از جرقه: باید سیستمهایی برای جلوگیری از جرقه و تخلیه گاز نصب بشه. (ماده ۸۶)
- کانالهای جدا: کانالهای گاز باید از سایر تاسیسات جدا باشن. (ماده ۸۷)
- تهویه ناحیه: تهویه مناسب میتونه ناحیه یک رو به ناحیه دو تبدیل کنه. (ماده ۸۸)
- آشکارساز گروهی: حسگرهای تشخیص نشت گاز و شعله باید در جایگاه نصب بشن. (ماده ۸۹)
- ممنوعیت سازه فلزی: سازههای فلزی نباید برای تخلیه گاز استفاده بشن. (ماده ۹۰)
- لوله تخلیه: لولههای تخلیه گاز باید حداقل ۳ متر از زمین و ۱ متر بالاتر از ساختمانهای اطراف در شعاع ۵ متری باشن. جهت خروجی نباید به سمت پایین یا ساختمانهای نزدیک (کمتر از ۵ متر) باشه. (ماده ۹۱)
- حفاظت لوله: لولههای تخلیه باید از ورود اشیای خارجی محافظت بشن. (ماده ۹۲)
- حذف الکتریسیته: تجهیزات حذف الکتریسیته ساکن باید نصب بشن. (ماده ۹۳)
- فاصله تیوب تریلر: تیوب تریلرها باید حداقل یک متر فاصله برای تردد داشته باشن. (ماده ۹۴)
- محل تیوب تریلر: محل تیوب تریلر باید صاف و با علائم مشخص باشه. (ماده ۹۵)
- تثبیت تیوب تریلر: تیوب تریلر باید با گوه چرخ موقع تخلیه ثابت بشه. (ماده ۹۶)
- توقف عرضه: سوختگیری باید هنگام تعویض تیوب تریلر متوقف بشه. (ماده ۹۷)
- حفاظت محوطه: حصار برای جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به تیوب تریلرها نصب بشه. (ماده ۹۸)
- فعالیت محدود: فقط فعالیتهای مرتبط با تیوب تریلر در محوطه مجاز باشه. (ماده ۹۹)
- پلاک مخازن: مخازن CNG باید پلاک شناسایی معتبر داشته باشن. (ماده ۱۰۰)
- شیر اطمینان: مخازن تحت فشار باید شیر اطمینان داشته باشن. (ماده ۱۰۱)
- تجهیزات اطمینان: هر گروه مخازن باید تجهیزات ایمنی مستقل داشته باشه. (ماده ۱۰۲)
- شیر دستی: همه مخازن باید شیر دستی برای قطع جریان داشته باشن. (ماده ۱۰۳)
- تشخیص خطر: تجهیزات قطع اضطراری و تشخیص خطر (مثل زلزله) باید نصب بشن. (ماده ۱۰۴)
فصل پنجم: جایگاههای عرضه سوخت ساحلی
مقررات خاص برای جایگاههای ساحلی و دریایی:
- سرپرست جایگاه: یه سرپرست باید بر عملیات سوخترسانی نظارت کنه. (ماده ۱۰۵)
- حفاظت لولهکشی: لولهها باید در برابر جزر و مد، ضربه و خوردگی مقاوم باشن. (ماده ۱۰۶)
- استقرار مخازن: مخازن باید روی ساحل یا موجشکن خاکریزیشده نصب بشن. (ماده ۱۰۷)
- جداسازی محوطه: محل ذخیره سوخت باید با حصار جدا بشه. (ماده ۱۰۸)
- مسئولیت کارفرما: کارفرما مسئول جبران خسارات ناشی از عدم رعایت قانونه. (ماده ۱۰۹)
جمعبندی
این آییننامه با ۱۰۹ ماده، بر اساس ماده ۸۵ قانون کار ایران تدوین شده و هدفش ایمنسازی جایگاههای عرضه سوخت و حفاظت از جان و ماله. همه نکات با زبانی ساده و دقیق ارائه شدن تا هم برای حرفهایها و هم برای افراد عادی قابل فهم باشه.
سوالات متداول (FAQ)
هدف اصلی این آییننامه چیه؟
ایمنسازی جایگاههای سوخت برای جلوگیری از حوادث مثل آتشسوزی، نشت یا انفجار.
کی مسئول رعایت این قوانین؟
کارفرما مسئول اصلیه و باید خسارات ناشی از عدم رعایت رو جبران کنه.
چرا تجهیزات ضد انفجار مهمه؟
برای جلوگیری از جرقه و انفجار در مناطقی که گازهای قابل اشتعال وجود داره.
برای جایگاههای CNG چه کارهایی باید کرد؟
نصب حسگرهای نشت گاز، تهویه مناسب، آموزش کارگران و نظارت دقیق بر سوختگیری.
این قوانین برای کدوم جایگاهها اجباریه؟
برای همه جایگاههای سوخت (بنزین، گازوئیل، CNG و گاز مایع) که مشمول قانون کار ایرانن.